W przedszkolu stosowany jest grupowy system motywacji oparty o pozytywne wzmocnienia zachowań dzieci poprzez docenianie, wyróżnianie czy nagradzanie. Wzmocnienia są zawsze sprawą indywidualną, tzn. wzrost częstotliwości występowania określonej reakcji jednej osoby i czynnik, który powoduje ten wzrost, nie muszą być takie same, jak w przypadku innej osoby.
Zasady budowania systemu motywacji:
- nagrody należy dobrać do zainteresowań i upodobań dziecka,
- stosować wzmocnienia zaraz po wystąpieniu zachowania pożądanego,
- przechodzić od nagradzania ciągłego do sporadycznego,
- unikać nadmiaru wzmocnień,
- dokładne określenie zachowań, które chce się wzmacniać (zmienić),
- nagradzać również próby wykonania czynności, wysiłek, a nie tylko efekt,
- zachować konsekwencję w stosowaniu wzmocnień.
Grupowy system motywacji to dostosowanie metod oceny do możliwości percepcji dzieci i dynamiki grupy. Za każde pozytywne zachowanie dziecko otrzymuje jeden element, który jest umieszczany w „mierniku”.
Przykłady „mierników”:
- tablica z imionami i nazwiskami dzieci, na której umieszczane są np. kółeczka w różnych kolorach,
- wieża budowana z klocków,
- piłeczki gromadzone w przezroczystej rurze,
- literki układające się w określony napis itp.
Przykładowe wzmocnienia stosowane w systemie motywacji:
- Nagrody społeczne:
- pochwała bezpośrednia (indywidualna),
- pochwała pośrednia (przed grupą),
- pochwała przed rodzicem,
- pochwała przed dyrektorem,
- darzenie dziecka szczególnym zaufaniem, np. zwiększając zakres jego samodzielności.
2. Nagrody rzeczowe:
- zabawa ulubioną zabawką,
- nagroda miesiąca wg zainteresowań dzieci, propozycji rodziców, ofert sponsorów, np.: kolorowanki, książeczki, dyplom, naklejki, medal uznania, drobna zabawka, itp.
ADAPTACJA NOWYCH DZIECI
W przedszkolu opracowany został program wstępnej adaptacji, który opiera się na współpracy przedszkola z rodziną przyszłego wychowanka. Założeniem programu jest:
- świadome przygotowanie dziecka do życia w warunkach zbiorowego wychowania,
- przygotowanie rodziców do niesienia pomocy własnym dzieciom w rozwiązywaniu problemów adaptacyjnych,
- pomoc nauczycielom w sprostaniu spełnienia oczekiwań dzieci i rodziców.
Program wstępnej adaptacji sprzyja rozładowaniu negatywnych doznań dziecka wywołanych gwałtownym rozstaniem z rodziną i brakiem wiedzy o nowym środowisku. Jego podstawowym zadaniem jest zapewnienie dzieciom poczucia bezpieczeństwa psychicznego w tym trudnym, przełomowym dla dziecka momencie życia.
Cele główne programu:
- Wspomaganie dziecka w procesie przystosowania do życia w warunkach przedszkolnych poprzez umożliwienie mu poznania nowego otoczenia w poczuciu bezpieczeństwa psychicznego,
- Wspomaganie rodziców dzieci rozpoczynających edukację przedszkolną:
w procesie przygotowania dziecka do przedszkola w sferze psychicznej instrumentalnej, w procesie przygotowania samych siebie do psychicznego rozstania z dzieckiem, - Wspomaganie pracy nauczycieli dzieci najmłodszych.