- Miłość daje miłość – uczę swoje dziecko otwartości, dobroci, bezinteresowności względem drugiego człowieka.
- Szanuję cudze poglądy – staram się spokojnie wysłuchać relacji mojego dziecka zanim wyrażę ostateczną opinię.
- Lęk jest wrogiem zaufania – dążę do zapewnienia dziecku poczucia bezpieczeństwa, atmosfery przychylności i aprobaty.
- Autorytety są drogowskazami w osiąganiu życiowych celów – podsuwam mojemu dziecku przykłady wartościowych, zasłużonych ludzi – dla ojczyzny, kultury, nauki i sportu.
- Przykład własnego życia jest najlepszą nauką – unikam fałszu i dwuznaczności w swoim postępowaniu.
- Mówię dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi – mobilizuję je do działania, wskazuję jego mocne strony.
- Umiem „czytać” swoje dziecko – znam jego psychikę, zachowanie, potrafię szybko zareagować na pojawiające się zagrożenia.
- Empatia to dar rozumienia bez słów – reaguję na przeżycia dziecka właściwą, emocjonalną postawą.
- Pochwała jest motorem dalszych sukcesów – rozsądnie nagradzam sukcesy swego dziecka, doceniam nawet najmniejsze starania.
- Pomagam w granicach rozsądku – uczę dziecko samodzielności, odpowiedzialności za własne czyny, podejmowania trafnych decyzji i wyborów.